...zit alleen maar binnen. De hele dag te nintendooien, te wiejen, en als ze daar vierkante ogen van hebben willen ze teevee kijken. Mijn eigen praktijk laat zien dat dat allemaal waar is. "Lees toch eens een goed boek" verzucht ik regelmatig. Waarop de oudste prompt 101 uitvluchten verzint en de jongste me verbaasd aankijkt. Dat zal dan wel te maken hebben met het, op dat moment volstrekt niet ter zake doende feit dat hij nog niet kan lezen.
Om te bewijzen dat het ook anders kan plaats ik deze foto. Kortelings gemaakt (een foto neem je niet, die maak je, en een camera is geen toestel!) tijdens een wandeling in de buurt.
De heren bewijzen hier dat ze het aloude slootjespringen nog aardig onder de knie hebben. De oplettende kijker ziet natuurlijk dat de uitdaging niet heel erg groot was. Dus gaan we binnenkort nog maar eens terug, als de gletsjers in de Ardennen gaan smelten. Handdoeken mee, droge schoenen, picknickmandje en een fijn kleedje om op te liggen. Laat de jeugd zich maar uitsloven, die tijd hebben wij gehad.
Weten zij veel dat wij vroeger nooit aan slootje springen deden....
En nou maar hopen dat de heren echt zo'n hekel aan lezen hebben en die laatste zin dus missen!
ja, ja; T&F springen wel erg hoog voor zo'n klein slootje.... Leuke foto overigens. De tekst duidelijk van iemand op leeftijd ;-)
BeantwoordenVerwijderenToch te hopen dat ze lezen leuk gaan vinden!
Schipper mag ik overvaren is misschien wat overdreven, maar toch een knappe sprong van dit tweetal.
BeantwoordenVerwijderenIk heb echt wel heel wat slootjes gesprongen....vroeger. Toen ik bij de boer logeerde. Die had tenminste slootjes. Ook natte.
Nu maar niet meer, wil ik de aarde niet doen laten trillen.
Lezen...ja dat wel meer inmiddels. Net als vroeger...toen de computer nog niet zijn niet aflatende aanwezigheid liet merken.
Nu zet ik hem uit, pak een boek, en overweeg zelfs mijn gympies aan te trekken, en nog een keer de sprong te wagen.
Hoe het voelde.....toen de overkant van de sloot nog aan je voeten lag....
Grt Carine