cAskrAker is vandaag niet naar de stembus geweest. In mijn stad wordt een aloude D'66-wens ingevuld, en die partij is het er zelf niet mee eens. Ingewikkeld hoor, ze vinden dat de kiezer meer te kiezen moet hebben dan nu het geval is. Die lui zijn ook nooit tevreden.
Nu is deze Blog niet bedoeld om politiek te bedrijven maar ik ga toch even mijn mening geven over het fenomeen Referendum. Iedereen heeft namelijk een mening en die moet ook vooral overal geuit worden.
Kijk, wij leven in een democratie, en dat betekent dat je eens in de 4 jaar naar de stembus mag om je vertegenwoordiger te kiezen. Dat systeem is prima, en als de heren politici het niet te bont maken is die frekwentie ook goed vol te houden. Daarna zou die vertegenwoordiging (de 2e kamer dus) zijn werk moeten doen en na 4 jaar mogen we ze afrekenen op de geleverde prestaties. Onderdeel van die parlementaire democratie is dat ergens in die kringen ook sleutelfuncties bij de overheid worden ingevuld. Dat noemen sommige lieden "de achterkamertjes" en daar hangt dus meteen een wat obscuur en achterbaks klinkend etiketje aan. Er worden blijkbaar baantjes verdeeld en zo komen de verkeerde mensen op die functies terecht.
Maar is dat echt zo? En lost een volksraadpleging dat probleem dan op? Hoe is het volk in staat om een betere, meer gefundeerde keuze te maken dan de mensen die daarvan hun werk maken? Op basis van een paar posters met kandidatenkoppen die je overal het straatbeeld ziet vervuilen? Op basis van de zeer doordachte inhoudelijke boodschappen die via folders, interviews in het lokale sufferdje, en op de lokale radio/tv over ons worden uitgestrooid?
cAskrAker huldigt een simpel standpunt: als ik een stem heb voor de invulling van deze functie dan moet ik weten welke eisen aan die functie worden gesteld en vervolgens moet ik weten of (en hoe) de kandidaten aan die eisen beantwoorden. Ofwel, ik moet een sollicitatieprocedure kunnen uitvoeren. En daar word ik niet voor betaald, ik heb die informatie niet, en het interesseert me eigenlijk ook geen bal. Ik voldoe dus aan geen enkele eis om een stem te mogen hebben in het sollicitatieproces. En dus stem ik niet. Noem het zelfbescherming. Ik noem het gezond verstand.
Schoenmaker blijf bij je leest!
Reacties
Een reactie posten