Fotografie is al sinds mijn 10e jaar mijn hobby. En ik heb alle fasen van de hobby-fotografie wel zo'n beetje doorlopen. Kiekjes van de familie, standbeelden, kerktorens,, beestjes, zonsondergangen en landschappen. Vooral heel veel landschappen....Dat zijn de dingen die veel mensen mooi vinden en die je als hobby-fotograaf vast wil leggen. Totdat ik daar genoeg van had, omdat iedereen die dingen maakt. En door internet kun je heel veel foto's van collega hobbyisten bekijken. En zie je dat iedereen de neiging heeft hetzelfde te doen. De zoektocht naar een eigen stijl, een eigen manier van vastleggen gaat dan pas beginnen. En die duurt inmiddels al 5 jaar. Vaak is dat frustrerend, meestal is het leerzaam en soms, heel soms heb ik het gevoel dat ik ergens begin te komen.
Vandaag was het zo'n dag: Na het werk nog even snel het daglicht meepikken, met mijn nieuwe aanwinst naar buiten om de omgeving sfeervol vast te leggen. Het regende zachtjes, de druppels leken mijn camera op te zoeken, dus echt lekker was het niet. Beschut voor de elementen zag ik dit beeld, een beeld dat ik dagelijks zie. Vaak had ik me voorgenomen om het vast te leggen. Maar zoals zo vaak laat je het meest voor de hand liggende voor wat het is. Tot vandaag.
Ik vind hem mooi. En ik ben benieuwd wat jij ervan vindt.
mooi, én bijzonder!
BeantwoordenVerwijderenDe weerspiegeling is bijzonder fraai.
BeantwoordenVerwijderenEn mijn complimenten voor je Blog. Grappig ook dat ik mezelf tussen de links zag staan.
Ik heb tegenwoordig ook een normale site:
http://members.upc.nl/m.bokschoten
Succes met je blog. Ik zal het proberen een beetje te blijven volgen. Je hersenspinsels zijn wel grappig om te lezen.
grtzzz Martin
Toch jammer dat zelfs de fotografie aan beperkingen van het vastleggen
BeantwoordenVerwijderenonderhevig is.
Ik bedoel, op een gegeven moment dan heb je alles wel zo'n beetje de
lens laten passeren, en wat dan?
Natuurlijk nooit alles, maar wel alles wat jouw unieke geest in
gedachte had, om vast te willen leggen.
Dat dènk je dan tenminste.
Tot je ander fotowerk ziet, waar dan ook, en je bedenkt, verrek, zo kan het ook.
Maar daar is die ander al op gekomen, en niet jij of ik, of de buurman.
Dan wordt het kopiëren. En dat wil je dan ook weer niet.
Je wil toch zo verrassend als mogelijk blijven. De kijker het "yess"
gevoel meegeven. Dat willen we stiekem allemaal.
Ze eens een poepie laten ruiken;-))
Nou, dat doe je hier wel een beetje.
Hij is mooi, helder, duidelijk, en smaakt naar meer.
Zeker met jouw nieuwe camera aanwinst gemaakt. Je gaat niet anders kijken nu,
denk ik, maar het geeft wel weer een nieuwe impuls/uitdaging om boven
het fotomaaiveld uit te (willen) steken.
Blijft een vreemd fenomeen...fotografie.
Grt Carine
Ja, hij is mooi. En wat je zegt is treffend, datgene dat zo dicht bij (huis) is en daarom zo voor de hand, laat je links liggen. En daar zit misschien juist die fotografische uitdaging. Ik word er regelmatig door gedwongen, omdat ik een soort van PAD probeer bij te houden en mijn ervaring is dat het verdomde moeilijk is om iets moois te maken in of bij huis, zonder te vervallen in de standaard macro's van een theekopje e.d.. Mijn vissenfoto is in dat opzicht denk ik mijn eerste echt geslaagde opname.
BeantwoordenVerwijderenSucces met de zoektocht. Laat je echter niet weerhouden het werk van anderen te blijven bekijken, ter inspiratie. Veel plezier met je LX3!
Groet,
Mark