Dierenfotografie behoort niet tot mijn geliefde bezigheden. Ik heb gewoon niks met beestjes. Dat was vroeger al zo. Wij hebben nooit een huisdier gehad, op een paar mini-schildpadjes van mijn oudste zus na. Ollie 1 en Ollie 2 heetten die dingen, en na het verscheiden van nommer 2 heb ik de glazen bak nog eens gebruikt voor twee goudvissen. Toen die, wegens gebrek of juist teveel aan voer (dat weet je nooit) beiden boven kwamen drijven was het gedaan met het dierenleed. Ik maak dan ook zelden foto's van dieren. Gisteren was dus uitzonderlijk, toen we op doortocht in het land van Maas en Waal een hertenkampje passeerden. Als experiment stak ik mijn lensje door het gaas om wat extreme groothoekfoto's te proberen. De herten vonden dat lensje wel interessant, dus echt veel tijd om te mikken had ik niet. Een natte neus tegen de dure UV-coating kunnen we niet hebben.
Nieuwsgierig naar het waarom van de titel van deze blog? Een beetje nostalgie dus!
Dag Cas,
BeantwoordenVerwijderenDierenfotografie kan wel degelijke erg leuk zijn.
Maar ja, ik vind alles leuk, op z'n minst een uitdaging....hoe kansloos kun je willen zijn;-)
Vreemde vorm in de diertjes, beetje een lomo foto, maar wel apart.
Sterke vinketering, maar geeft wel een bijzonder effect. Tevens een bewijs dat de aarde wel degelijk rond is.
Alleen jammer dat je die twee voorste mormels eerst neer moest slaan om er bij te kunnen....
Cas de boswachter in aktie.... niet slecht.
Grt Carine
leuke foto, al houd je niet zo van dieren. Je hebt overigens de kuikentjes van je andere zus vergeten.....: weken in leven gehouden naast de oliekachel met beschuitkruimels ergens in gesopt...Maar misschien was dat toch van vóór jouw (bewuste) tijd. Leuk dat je Ollie toch niet vergeten bent!
BeantwoordenVerwijderenDie kuikens ken ik alleen uit de overlevering, heb wel overwogen om ze een plekkie in het verhaal te geven. Maar dat was toch te ver weg.... Heb voor Ollie nog een gelijkend fotootje gezocht, maar daar voorziet het internet gek genoeg niet in.
BeantwoordenVerwijderen