Ik heb al eerder geschreven dat landschapsfoto's niet tot mijn favorieten behoren. Landschappen vind ik vreselijk saai, zeker als het licht niet spectaculair is. De vraag is natuurlijk waarom ik dat vind, terwijl hele roedels fotografen juist hun hele ziel en zaligheid leggen in die vorm van fotografie. En die vraag heb ik nog niet kunnen beantwoorden. Tenminste niet in één zin. Mijn afkeer is een optelsom van verschillende kleine afkeertjes. Ik vind landschappen makkelijke fotografie, je hebt er weinig inzicht en creativiteit voor nodig. Je wacht b.v. een hele tijd op mooi licht, je camera op statief, tot de zon aarzelend door de wolken breekt. In die zin lijkt het wel op vissen, en daar kan ik me ook geen lol bij voorstellen.
Bovendien wordt een landschapsfoto nooit zo mooi als het echte tafereel, vooral door het ontbreken van de vereiste diepte.
Maar beweging is voor mij wel een vereiste in het landschap, wil ik me er zelf nog toe kunnen zetten. De Maas en het mooie weer zorgden voor genoeg leven, afgelopen zondag. Dus vandaar, toch weer een landschapje.
Om te beginnen zijn landschappen alles behalve saai.....een vergezicht.....hoe heerlijk geestelijk bevrijdend kan dat zijn, als je dagelijks opgepropt zit tussen huizen, auto's, herrie, en Multi Nationals.
BeantwoordenVerwijderenGeen drommen mensen die je blikveld verstoren, hooguit een speedboot, met een teveel aan testosteron achter het stuur.
Ook is het een alles behalve gemakkelijke vorm van fotografie. Dan zou alles wat "stilstaat" gemakkelijk zijn. Echt niet!
Niets in de fotografie is gemakkelijk. Zelfs niet door de intrede van de digitale fotografie, waar je er honderden achter elkaar kunt maken. En toch is er maar die ene foto die je een euforisch gevoel kan geven. De rest gaat in de bittenbak.
Niks camera op statief, gewoon uit de hand. En wel degelijk wordt de sfeer exact zoals hij was. Even teruggaan in jouw herinneringen, en dan snel photoshop induiken. Geheid komt het goed.
Tenminste...als jouw herinneringen aan dat moment je niet in de steek heeft gelaten.
Dan heb je nog vele mogelijkheden om een landschap te benaderen. Hoog, laag, schuin, van dichtbij, van veraf. Met een telelens, met een groothoek, met....nou ja alles.
Dat is nou zo leuk aan een landschap. Dat bepaal jezelf, en jouw creativiteit. Een landschap, goed genomen, met dynamiek en spanning...mooi licht, verveelt nooit!!! Is een beetje dromen....eigenlijk.
Dit ziet er goed uit, alleen die speedboot...nee....die mag weg. Beweging is er al te veel om ons heen. Een luis in de pels. Ik wil rust, en stilte om me heen...soms.;-)) Leve de landschappen.
Maak er nog maar een paar Cas,...er zijn echt ergere dingen....om te doen.
Grt Carine
Ha, mooi pleidooi voor landschapsfotografie! Ik ben het nog steeds niet met je eens, mij heb je niet overtuigd. Maar je weet hoe eigenwijs ik kan zijn ;-)
BeantwoordenVerwijderenDank weer voor je mooie commentaar!