Nog even terug naar de mevrouw op het paaltje. Dank overigens aan mijn trouwe lezeressen voor de leuke reacties (wederom!).
Dit was exact 3 minuten nadat de grote boem had plaatsgevonden. De dame had inmiddels al wat heftige discussies met omstanders achter de rug en was gaan bellen (mijn fantasie zegt dat ze haar echtgenoot sommeerde om de gemeente Metz aansprakelijk te stellen, en wel tres vite!) maar had ook haar hondje uit het vehikel gehaald. De eerste bus was al gearriveerd, de tweede zou snel volgen. Hoewel de ruimte net groot genoeg lijkt wachtte de chauffeur netjes af. En madame ging gewoon rustig haar hondje uitlaten.
We hebben helaas niet gewacht hoe dit tafereel zich verder zou ontwikkelen. En ja, ik had met ware doodsverachting natuurlijk de persmuskiet uit moeten hangen. Weer wat geleerd....
Door de klap, stond het miniblaasje van dit mirakeltje natuurlijk op springen.
BeantwoordenVerwijderenOok nog een natte achterbank....zou de hysterie compleet hebben gemaakt.Ook kleine hondjes kunnen enorm plassen.
Als je goed kijkt, kan de bus er echt niet door, door de paal links. Je hoort hem zachtjes " merde" mompelen.
Klein triviaal leed... even in de schijnwerpers. Vraag me alleen af waar ze op wacht. Gewoon even in de achteruit, en wegwezen.
Jammer dat je nog niet even gewacht hebt, zeker weten dat de buschauffeur zich er nog even mee bemoeid heeft. Ongetwijfeld met een hoop armgebaren.
Ongeduldig volkje, die Fransjes...
Je had de onderkant er wel even af mogen snijden, om dit leed even wat dichterbij te krijgen.;-)
Grt Carine
De grap was dat die madame alle tijd leek te hebben, ik heb me wel 10 keer afgevraagd waarom ze niet ff in zijn achteruit ging. En nog gekker: die busbaas vond het allemaal wel prima zo. Die deed helemaal niks. Toen bus-2 kwam waren we 5 minuten verder, en niemand maakte zich druk. Daarom zijn we maar gegaan, het was zo iets bizars.....
BeantwoordenVerwijderen