Hondenleven

Ik schreef al eens eerder over mijn schroom met betrekking tot dierenfotografie. Ik vind dieren vooral interessant op mijn bord en niet zozeer voor mijn lens. 

Dit tafereeltje in het aardige dorpje Castello d'Empuries was leuk genoeg om vast te leggen. Je moet wel een enorme dierenhater zijn om zo'n lobbes niet grappig te vinden. 
Ik weet niet of hij het in de auto echt naar zijn zin had, die beesten kijken nu eenmaal niet echt vrolijk van nature. Het zal wel meevallen, hoewel ik toch telkens weer denk dat hij liever lekker over het kerkplein had willen rennen. 

De link onder de plaatsnaam verwijst overigens naar een grappige site met toeristische info over "Het andere Spanje". Vooral het filmpje is soms lachwekkend, want zo anders is het allemaal niet. Let ook speciaal op het deel over Empuriabrava (op ongeveer 2:30min) en de bijzonder creatieve cameravoering aldaar. 

Reacties

  1. Cassss, een hond!!! eek;-))
    Hij's erg gaaf.
    Dat is nou zo leuk van dieren. Ze kijken altijd zo serieus, en vooral wijs, en verstandig..
    Of ze steeds enorm aan het denken zijn, waar het heen moet met de mensheid.
    Gelukkig kunnen dieren ook niet lachen, laat staan "dom" lachen, of giechelen. Dat scheelt een slok op een borrel.
    Amerikaanse Buldog of zoiets, maar wat een heerlijke droeve kop.
    Maar ja, ik houd erg van dieren, en zeker ook om ze even met hun ondoorgrondelijke, maar soms ook oerdomme blikken op de kiek te gooien.
    Ik zie altijd humor in een dierenkop. Dat is bij de mensch toch wat vaker afwezig.

    Grt Carine

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten