Stijve nek gegarandeerd

In Figueres, een provinciestad net over de grens met Frankrijk, koestert men een tweetal beroemde musea. Eigenlijk geldt dat maar voor één van de twee, het Teatro y Museo de Dalí. Dat museum is na het Prado in Madrid Spanjes meest bezochte, en de stad onleent er zijn bekendheid aan. In het museum is heel veel te zien van Dalí's wonderbaarlijke genie, als je tenminste geduld hebt en tegen mensenmassa's kunt. Een van de kamers op de verdieping is mijn favoriete plek. Zozeer zelfs, dat ik er na één bezoek 4 jaar geleden zo weer naar toe liep. Hier is een plafondschildering te vinden die zijn weerga niet kent. Salvador en zijn Gala lijken op een spiegel te staan en wij hebben het voorrecht om tussen hun (niet geringe) tenen door te mogen kijken. Het is een hallucinerend beeld, zeker als je het geduld hebt om ook de randen van het schilderij te bekijken. Zover komen de meeste bezoekers echter niet, ik heb sommige mensen in die kamer gezien die niet eens omhoog keken. Pech voor hen, ze zullen het moeten doen met een van de replica's. En daar tekent het probleem zich af, want het plafond is ontzettend moeilijk te fotograferen. Alleen een technische camera zou een adekwate en totale weergave kunnen verzorgen en op de een of andere manier is niemand nog op dat idee gekomen. 

Ik had me voorgenomen om, na mijn schuchtere poging met mijn eerste digicam van 4 jaar terug, nu eens een paar totaalfoto's te maken. Uiteindelijk is het redelijk gelukt, mijn LX3 op 24mm en het lichtsterke Leica-lensje deden het werk. Eerst heb ik het geprobeerd met de camera op zijn ruggetje op de grond, maar zelfs dat kreeg het schilderij er niet compleet op. Vandaar dat ik met wat technische trucs 3 foto's aan elkaar heb geplakt. 

Nog staat het schilderij er niet helemaal op, maar dichterbij kan ik tussen al die mensen niet komen. 

Er gaat natuurlijk niks boven live kijken, maar mijn foto bespaart de kijker in ieder geval een stijve nek.