Euroscepsis

Lezer pas op: dit stukje gaat voor de verandering eens over politiek. Verder lezen is geheel voor eigen risico! 

Gisteren heb ik gestemd. Dat lijkt niet speciaal, maar voor mij was het dat wel. Tot op het laatst heb ik getwijfeld of ik zou stemmen, en op welke partij dan. Alle kieswijzers op het net heb ik meermaals ingevuld, maar het resultaat was zo wisselend dat ik er totaal geen wijs uit kon. Voor het eerst in mijn leven heb ik zelfs partij-programma's gelezen, hoewel ik er nog steeds van overtuigd ben dat die geschriften allemaal geïnspireerd zijn door de werken van Dhr J. Goebbels. 

Zo'n zoektocht is echter altijd leerzaam. Ik leerde o.a. dat mijn gevoelens over Europa onderbouwd worden door feiten. Ik zal het maar toegeven: ik ben nogal anti. En de voorbije weken heb ik heel wat gelezen en gehoord wat dat sentiment versterkt heeft. 

Ik beperk me maar tot één uitstekend voorbeeld, dat ik heb opgepikt uit één van de debatten tussen lijsttrekkers. Het bleek dat (op 4 landen na, waaronder natuurlijk Nederland) geen enkel Europees land terugkoppelt wat men met de Euro-miljarden heeft gedaan. En dat moet dus wel. De discussie ging vervolgens over maatregelen, regelgeving, stimulering en verzandde aldus in de gebruikelijke prietpraat. 

En dan ben ik verbijsterd: Wij betalen dus belasting die door de EU wordt verdeeld en bij andere landen terecht komt. En niemand weet vervolgens wat er met dat geld gebeurt. Er is geen overzicht, geen verantwoording, geen controle. Niks. En dat gebeurt al jaren. 

In Ierland kun je tenminste nog wat bewijzen zien: daar is geen overheidsgebouw of gemeenschapshuis te vinden zonder een koperen plaquette met het EU-logo en de melding dat dit zonder Europese subsidie allemaal niet mogelijk was geweest. Ik durf te wedden dat je daar in Bulgarije of Roemenië niet naar hoeft te zoeken. 

Mijn conclusie: ik ga niet stemmen, die lui zijn allemaal corrupt en handelen alleen vanuit eigen belang. Geen stem is ook een signaal! 

Maar niet stemmen is in ons systeem hetzelfde als je stem over alle partijen verdelen, en dat is in dit geval niet mijn bedoeling. Dus heb ik gestemd. Op een partij die nogal nationalistisch opereert, die Europa erg kritisch volgt en die aan de bel trekt als het echt te gortig wordt. 

Ik heb op de SP gestemd. 

Virtueel zie ik nu enige goede bekenden van hun stoel vallen. Het is ook nogal een stap voor een liberaal van nature. Laat me u gerust stellen: ik geloof niet meer in ideologieën. Ook niet ineens in socialisme, Maoïsme, of welk -isme dan ook. 

Ik geloof alleen dat iedereen met macht primair handelt uit eigenbelang. 

En dat daar alleen iets aan gedaan kan worden door bevlogen idealisten met een grote bek. En als die lui eenmaal zelf op het pluche zitten komen er weer verse idealisten om op te stemmen. 

Morgen weer een leuk fotootje. Deze afbeelding is overigens van Dhr. Dan Perjovschi aan wie ik in januari 2008 in deze blog al eens aandacht besteedde. Zoek maar na in het archief. 

Alles blijft hier bewaard en ik kan me overal over verantwoorden.