HOT News!

Een alerte fotograaf is op alles voorbereid. Vanavond was zo'n avond. Gezeten op ons balkonnetje genoten wij in alle rust een eenvoudige doch voedzame maaltijd toen ons van beneden enige geluiden bereikten die op commotie duidden. Nu is dat helaas in onze woonomgeving schering en inslag, en hoewel wij ons in het geheel niet willen verplaatsen in de kleine zorgen van deze lieden verwaardigen wij ons meestal wel een blik op het gekrakeel om vast te stellen wat hier nu weer aan de hand is.

Nu moet ik erbij vermelden dat ons verblijf hier inmiddels al door verschillende incidentjes is opgevrolijkt. Een paar binnenbrandjes in de uitgeleefde flats bezijden ons, Germaanse Heli's die zonder brandstof kwamen en ten einde raad het dichtstbijzijnde grasveldje opzochten (tegenover ons!) en nu bleek er nog iets flagranters aan de hand. Een auto stond in de fik, om het maar eens plat uit te drukken. En niet zo'n beetje ook: het was van meet af aan duidelijk dat er geen redden meer aan was. Deze voiture zal niet meer rijdend de openbare weg vervuilen.

Wij verloren tijdelijk maar onmiskenbaar alle fatsoen en renden naar binnen als sensatiebeluste persmuskieten om onze camera's ter hand te nemen.

Snel was de brandweer ter plekke (hulde aan onze lokale spuitgasten!) en terwijl de rode camion met toebehoren langszij kwam werd hij begroet door het brandende vehikel met enig onvervalst vuurwerk. Het inmiddels ruimschoots aanwezige kijk-volk beantwoordde deze spontane geste met een welgemeend en uit volle borst geschreeuwd: "Hoera!". Waaruit blijkt dat onze hulpverleners soms wel degelijk welkom zijn als zij de plaats des onheils betreden. Dat geeft de burger (en niet in de laatste plaats de ietwat verheven ingezetene) weer wat moed, en doet hopen op betere tijden voor het vaderland.

In enkele minuten hadden de onverschrokken blusdienaars de situatie volledig onder controle. De weg werd afgezet, en het blussen nam een aanvang. Er werd gespoten dat het een lieve lust was. Geen plekje auto werd verontachtzaamd, en dat was maar goed ook. Want vanuit onze enigzins verheven positie (het kan niet vaak genoeg gezegd worden) ontwaarden wij telkens nieuwe brandhaarden.

Reeds na 10 minuten werd het sein "Brand Meester" gegeven, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij deze bevrijdende en alom gewenste kreet niet rechtstreeks uit de mond der brandmeesters konden opvangen. Het affreuze gemis aan traditionele normen en waarden is zoals zo vaak in deze moderne tijd een groot gemis voor onze samenleving.

De onfortuinlijke berijders stonden er een weinig beteuterd bij te kijken. Even leek het erop dat zij nog een sigarette opstaken, maar bij nader inzien hadden ze toch voor even genoeg van al het gepaf. "Genoeg gerookt voor één avond", zag men ze denken. Uit piëteit met deze lieden zal ik foto's waarop zij figureren hier niet den volke kond' doen.

Na wederom een half uur kwam een sleepwagen om het smeulende wrak uit de beschadigde natuur te verwijderen. Wat restte was een grote schroeivlek en een nat wegdek.

Het leek mij gepast om u daar op deze plaats direct verslag van te doen.