Kijk dan niet!

We naderen het einde van de komkommertijd, en dat vind ik jammer. Ik hou niet zo van de groente, maar de tijd waar die zijn naam aan heeft gegeven vind ik heerlijk. Nog meer dan in de rest van het jaar wordt dan duidelijk dat er veel te weinig nieuws in dit land is om het overschot aan media te bedienen.

Schaf 80% van de media af en je merkt er niets van. Ik krijg al weer heimwee naar de tijd dat we gewoon 2 TV-zenders hadden, één krant en verder niks.

Maar laat ik niet te reactionair gaan doen, anders gooit mijn blog-provider de boel nog op slot.

Komkommertijd dus. Dan is alles nieuws, elk feitje wordt opgeklopt en opgeblazen. Gebeurtenissen die normaal de huis- aan huisbladen niet halen komen nu in de landelijke pers, vele dagen achtereen. Journalisten van dienst duiken erop en graven als bezeten archeologen net zolang tot ze bij het middelpunt der aarde komen.

Voorbeelden te over. Een alledaagse brand in een huis in Kampen wordt opgeblazen tot een groot drama. Hoewel het natuurlijk vreselijk is als daarbij 4 kinderen omkomen. Onze vleesgeworden EO-komkommers Knevel en van den Brink konden er geen genoeg van krijgen. Avond aan avond werd de argeloze kijker bestookt met gasten die natuurlijk niks bijzonders te vertellen hadden. Brandweermannen, schoolmeesters, hulpverleners, alles kwam voorbij. Het echte drama lieten de schijnheiligen natuurlijk lopen: Hoe kan het toch dat een gezin ongestraft 15 kinderen op deze overbevolkte aarde kan afleveren? Volgens sommige bronnen waren de ouders zeer gelovig en zorgde hun overtuiging ervoor dat ze niet overmatig verdrietig waren. God beschikt en dus is het goed. Amen.

Het mooiste komkommernieuws was toch wel het "drama" rond het 13-jarig meisje die in haar eentje de wereld rond wil dobberen. Ik kan me niet voorstellen dat er één lezer is die het verhaal niet uit en te na kent. Ze mag niet van de rechter. Ach gut. En nou moet ze eerst psychologisch onderzocht worden. Als dat geen blijvende schade oplevert.... Dan nog liever in je eentje de oceaan op. Ik zal u iets bekennen: het interesseert me allemaal geen biet. Of ze nu door Drs. Zielknijper onder handen wordt genomen of door een hitsige zeeman in een obscure haven, of ze nu overboord springt omdat ze gek wordt van de aanhoudende windstilte dan wel verzuipt omdat haar Guppy door een wallevis is opgevroten, het zal me echt worst wezen.

Ik wil echt geen mening hebben over al die zogenaamde drama's. Laat iedereen zijn eigen leven leiden en bemoei je lekker met je eigen zaken.

Nou hoor ik na zo'n verzuchting vaak: "Kijk dan niet!" Dan kun je je ook niet ergeren. Ik zal u een geheim verklappen: Ergeren vind ik nou toevallig heel erg leuk. Op zijn tijd, goed gedoseerd en van de juiste ingrediënten voorzien is ergeren heel ontspannend. Je vult er ook lekker een blog mee trouwens.

Of zou het te maken hebben met de fotografie? Een beetje fotograaf is natuurlijk een regelrechte voyeur. Vandaar het plaatje van vandaag.