The last straw (The DSB story, part III)

De wekker deed weer eens raar. Werktuiglijk ging mijn hand naar de grote knop en de stilte keerde terug. Ik draaide me om in de wetenschap dat het nog lang geen tijd was. Enkele momenten later ging het ding alweer. De adrenaline maakte me wakker genoeg om mijn hoofd te draaien. De grote cijfers draaiden voor mijn ogen, en alleen met de grootste inspanning kon ik ze tot stilstand brengen. Half acht. Naast me klonk vrijwel simultaan hetzelfde geluid dat uit mijn eigen keel opborrelde en dat ik alleen kan omschrijven als een gromzucht. Het besef dat een nieuwe dag aangebroken was, en dat die niet zonder ons kon, begon langzaam in te dalen. Slaapdronken schoof ik mijn benen over de rand om het enige nadeel van een waterbed te ondergaan.
Een half uur later voelde ik me nog steeds klote. Er is geen ander woord voor.
Na uren later aan mijn vrijdagochtendse verplichtingen voldaan te hebben was dat gevoel er nog. Naar de dokter dan maar? Nee, deze diagnose kon ik zelf ook wel stellen.
Ik lijd aan de gevolgen van een overdosis. Weliswaar met een initieel geestverruimend effect, en het leidde gisteren zelfs tot een zeker euforisch gevoel. Maar uiteindelijk komt de terugslag. Geen speed, white lines, of XTC. Zelfs geen LSD. Ik heb last van een overdosis DSB.

Alles, maar dan werkelijk ook álles heb ik gisteren opgeslurpt. Geen medium bleef onbetast, geen programma gemist. Het totale kamerdebat met Wouter Bos? Check! RTL-Z met het laatste nieuw over de Grave, en de spontane telefonische reactie van Dirk in die uitzending? Check! Nu.nl is met stip in mijn browser de populairste site. Nova, Pauw en Paul, het journaal (op 3 zenders, 5 keer per dag)? Check, check en dubbel-check. En ik zou er uren over kunnen schrijven, ik voel me de expert op DSB-gebied inmiddels. Verstandige analysten als Boot, Middelkoop, de Vries: Schuif maar op, ik kom eraan.
Aan piekeren ging de rest van de tijd verloren. Want wat moet ik van al kennis, weetjes, geruchten en vooral tegenstrijdigheden nou in mijn feuilleton opnemen? Wat weet u nu wel of niet? En belangrijker: Wat wílt u er eigenlijk van weten? Ik kom er niet meer uit. Moet ik gaan verhalen over domme kamerleden en dito vragen? Over die vreselijke mevrouw Thieme (PvdD) bij voorbeeld? Over gladde Wouter en zijn natte praatjes? Over Peter Paul de Vries, die eindelijk zijn licht liet schijnen over de zaak en dat zo professioneel deed dat ik hem nu al van harte nomineer als onze volgende premier? Nu nog uitzoeken bij welke partij die gozer hoort....

Terwijl ik dit typ tikt de klok door. Dirk is bezig met zijn laatste poging om zijn kindje te verkopen. Aan Amerikanen, potdomme. Alsof die banken dáár nou zo betrouwbaar zijn. Maar als je Nederlandse concullega's je telkenmale in de stront laten zakken moet je toch wat? Wees blij dat ie niet met Chinezen of Russen op de proppen komt. Maar dat zou hij nooit doen, iemand als Dirk werkt niet met tolken. Een Pater Familias doet alles liever zelf. Dat is overigens ook de kern van het probleem: het is het aloude verhaal van de eenmanszaak die maar groeit en groeit. En dat groeit je boven je hoofd, is het niet omdat je dat zelf vindt, dan wel omdat de rest van Nederland dat voor je bepaalt. Heeft Dirk met mijn spaargeld zijn hobbies gefinancierd? Dat weet ik wel zeker. Is dat erg dan? Heeft u zich ooit wel eens afgevraagd waar Rabo jaarlijks die 15 miljoen vandaan haalt voor de wielerploeg? Uit een ouwe sok soms? Maar omdat DSB en Dirk synoniem zijn wordt hij de zondebok. Zouden daar die geitenwollen sokken dan vandaan komen?

Hier laat ik het voor vandaag bij. Meer kan ik niet aan. Er moet nodig afgekickt worden. En daar ga ik het weekend volop voor gebruiken. Een overdosis zeelucht, wat zou dat met een blogger doen?

Nu even geen foto. Afhankelijk van de uitspraak van de rechtbank zet ik er vanmiddag misschien nog eentje neer.