De locatie van de tentoonstelling is een bezienswaardigheid op zich. Het Gentse Wintercircus Mahy werd gebouwd in 1894 en is na een grote brand in 1920 weer herbouwd. Tot 1944 heeft het dienst gedaan als circus, daarna werd er een garage in gevestigd. Sinds de jaren '90 staat het gebouw leeg. En, het is weer typisch Belgisch, sindsdien woedt er een strijd tussen de eigenaar van het gebouw en diverse belangengroepen over de bestemming ervan. Die eigenaar is overigens het stadsbestuur van Gent. Hoe kon het ook anders? Intussen doet de tijd zijn werk en wordt het oude circus er alleen maar mooier op. Een mooi voorbeeld van hoe de politieke chaos zo zijn voordelen heeft.
Een fraaie impressie van het gebouw voorzien van wat historie maar vooral van fraai foto-materiaal is hier te vinden.
Op de foto van vandaag komt de synergie tussen de tentoonstelling en het gebouw volgens mij goed naar voren. Het was wel één van de meest gefotografeerde plekjes, dus echt origineel is het niet. De heer in zijn nakie is overigens Wilfried de Jong. Hij houdt een fietswiel in zijn hand. Prachtige wielersymboliek op het pavé ergens in de buurt van Roubaix.
Gooi maar vol, mooie opname in tinten waarvan ik in de veronderstelling was dat je het eigenlijk maar niks vond.
BeantwoordenVerwijderenIn deze opname horen ze wel thuis, dus een compliment
James
Ha, die tinten zitten nu eenmaal in dat gebouw en worden door de verlichting versterkt. Bruin is inderdaad niet mijn kleurtje, maar je hebt weer gelijk: hier past het prima. Het geeft tegelijk een sepia-gevoel.
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij met je foto's en verslag, Cas, zeker nu ik het helaas ga missen door het ontbreken van een gelegenheid. De sepiatoon is inderdaad opmerkelijk, aangezien ik deze foto uiteraard herken als cover van Wilfried's boek "De man en zijn fiets", waar deze puur z/w is. Vanfleteren lijkt me ook geen sepia man, maar corrigeer me als ik dat verkeerd heb. Het boek is besteld, als troost :-)
BeantwoordenVerwijderen