Eerder memoreerde ik al het speciale effect van de portretfoto's vanwege de selectieve onscherpte. Toen ik bovenstaande foto zat te bewerken moest ik daaraan denken. En ik kon het niet laten, in deze foto zit dus wat van hetzelfde. De geportretteerde heer is overigens de Belgische bluesmuzikant Roland van Campenhout. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik nog nooit van hem gehoord had. De man is wereldberoemd in België, maar daar niet alleen. Na enig zoeken kwam ik erachter dat hij zelfs een tijdje in de band van een van mijn favoriete bluesartiesten heeft gespeeld. Dan blijkt de wereld ineens weer heel klein, en heb ik jarenlang naar de gitaar van een Belg geluisterd zonder het te weten.
Hij heeft Rory inmiddels wel ruimschoots overleefd, en aan die kop te oordelen is dat een prestatie van formaat. Hoeveel levers zou hij inmiddels versleten hebben?
Leuk effect, die onscherpte! En altijd plezierig, als je zo'n ontdekking doet. Wat me hier verder opvalt is dat men de spinnewebben in het raam heeft laten zitten, geweldig! Je zou denken dat ze voor zo'n tentoonstelling toch wat opruimen/schoonmaken, maar ze hebben het Wintercircus dus echt ongemoeid gelaten! Stephan Vanfleteren was enige tijd geleden te gast in DWDD en vertelde daar dat hij tijdens het ophangen van de foto's daar ook geslapen heeft..
BeantwoordenVerwijderenBen eindelijk geweest.
BeantwoordenVerwijderenDe onscherpte op bepaalde plekken in de portretten viel mij ook op.
Een heel vreemd gezicht om een baard deels scherp te zien en tegelijkertijd heel onscherp in een deel er vlak naast.
Grandioze tentoonstelling in een grandioze ruimte.
Paula