iMac

Belofte maakt schuld, dus hier een tweetal foto's van mijn nieuwe thuiswerkplek. Voor de Apple-nerds is dat genoeg, die kunnen de uitleg hierna overslaan en gewoon verder gaan met het kwijl van hun kin vegen.

Voor PC-gebruikers en computerleken volgt een korte beschrijving van wat we hier zien:

De monitor die zo prominent het beeld vult is er een van 27 inch. Dat is qua formaat al een flinke jongen, maar hij biedt meer.  Want buiten de muis en het toetsenbord is er niets. Geen grote doos onder het bureau, geen zoemende kast met meters kabel. Aan een netkabel heb je in principe genoeg. De computer zit achterin de monitor-behuizing en doet daar in alle rust zijn werk. Alleen als het hier heel stil is hoor ik hooguit de harddisk wel eens zoemen. Links vooraan ligt een ander wonder der techniek. Een Bamboo Fun, een tabletje waarmee je met zowel een pen als je vingers de muis kunt vervangen. Verrekte handig als je eens een koe moet plakken. Het werken met foto's wordt er een stuk prettiger door.

De tweede foto toont de invoerapparaten van de iMac. De muis is plat (misschien wel iets té plat) en heeft maar één knop. Die knop beslaat wel het hele oppervlak en dat is meteen een sensor die ervoor zorgt dat ik met mijn vinger kan scrollen (verticaal en horizontaal) en natuurlijk rechts klikken. Je kunt er ook mee zoomen en bladeren door webpagina's, maar daarvoor zijn twee vingers nodig en dan werkt een tabletje toch fijner. Het toetsenbord is platter dan plat. Maar de aanslag van de toetsen is bijna perfect, en het kleine formaat went erg snel. Voor een boekhouder zou het gemis van het numerieke deel een doodzonde zijn, maar ik ben geen boekhouder. En dat wil ik graag zo houden.