c@skr@ker

Zoeken in deze blog

Pleurop

januari 11, 2010

Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps

Vandaag geen inspiratie voor een verhaal, maar wel een foto. En die moet dan maar zijn eigen verhaal vertellen.

Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts

Les Ailes Picardes

Op de valreep van het weekend plaats ik nog even deze foto. Hij komt uit Koksijde, en het huis ligt aan de boulevard van dat Noordzee-dorp. De Belgische kustplaatsen worden vrijwel zonder uitzondering overheerst door appartementale blokkendozen die een kleuter met Duplo nog mooier kan maken. Hier en daar staat er plotseling een gebouw van enige architectonische waarde tussen. Zoals deze. Afgezien van het ornament heb ik niet kunnen ontdekken wat de associatie met vleugels behelst. En wat Picardische vleugels zijn hoop ik ooit nog te leren. Google heeft me er in ieder geval niet mee kunnen helpen. Wellicht dat een van de lezers het weet?

STOP!

Een oude steenkoolmijn bij Beringen in Belgisch Limburg. Een prachtige foto-locatie, en de hekken staan er niet voor niets. In 1989 werd hier het laatste zwarte goud gedolven, en het is verbijsterend hoe snel de hele handel in die 20 jaar naar de gallemiezen is gegaan. Nu probeert men nog het nodige te redden, maar dat is zinloos.

De wokster

Het is een schoolvoorbeeld van slim kapitalisme, de Nordic Wok rage: Een Noorse fabrikant van ski-stokken was ontevreden over de seizoensinvloeden in zijn verkopen. Hij bedacht dat je met een kleine aanpassing ook kon lopen met die dingen. Doppie eronder en een nieuwe sport/rage/hype was geboren. En een nieuwe markt natuurlijk. Ik heb nooit begrepen wat nu het voordeel is van deze manier van voortbewegen. De nadelen zijn me wel bekend. Als racefietser ben je je leven niet zeker op fiets- en wandelpaden in het bos. Altijd loop je kans om aan de spies van een grijze dame in zuurstokjoggingpak geregen te worden. Inmiddels zie je ze niet meer zo vaak, de fanatieke prikstoklopers. De rage lijkt een beetje over. Hier aan het IJ dook er toch weer eentje op. Een allenige en wat triest ogende dame, haar gemoed las ik af aan de manier waarop zij haar stokken met zich mee sleepte. Ze had geen oog voor het zeldzame licht en de spiegelingen die dat veroorzaakte op de betonplaten. Uw fotograaf na

Mogelijk gemaakt door Blogger