Hoogmoed

Hoe kan een blog op de dag dat onze regering omgekieperd is beter heten? JPB heeft alweer zijn 4e kabinet voortijdig moeten ontbinden, en de gang naar Hare Majesteit zal hem nu toch wel extra zwaar vallen. Alles went, maar zoiets?
Ik zal vandaag niet ingaan op de achtergronden van de Val der Vallen, noch mijn eigen lichtje daarop laten schijnen. Teveel partijpolitiek, te dicht op de verkiezingen en bovendien heb ik er nauwelijks iets origineels over te melden.
Wat ik er wel over kwijt wil is dat kabinetten die de eindstreep niet halen helemaal niet zo uizonderlijk zijn. Van de 26 na-oorlogse regeringen hebben er maar 6 de finish bereikt. De laatste keer was Kok I, en Lubbers heeft er zelfs 2 op zijn naam staan. Sinds 1971 zijn dat ook meteen de enige 3 finishers.
En in de huidige staat van versnippering moeten we er maar aan wennen dat regeren steeds moeilijker zal worden. Een coalitie met 4 of 5 partijen lijkt gezien de prognoses voor de hand te liggen. En dat soort gedrochten is geen lang leven beschoren. We gaan hem nog missen, die kloon van Harry Potter. En ik wed dat hij nu nog meer baalt dat dat baantje in Europa aan zijn neus voorbij is gegaan.

De Carnavalsfoto uit Thorn past er wel bij. Enerzijds de joligheid van de oppositie, en aan de andere kant de machteloze treurigheid. Als dat kleine zwartkijkertje nou nog wat bleekmiddel in zijn pruik had gedaan was het plaatje áf geweest.